Saudade: nostalgisch verlangen en de geest van Portugal

Saudade

Portugal, Saudade is een van die woorden waarvoor geen letterlijke vertaling bestaat. Het lijkt er echter op dat Portugezen worden geboren met een aangeboren begrip van de betekenis ervan.

Saudade betekent een mengeling van melancholisch verlangen of verlangen in combinatie met een gevoel van eenzaamheid en onvolledigheid. Dat is toch een hele mond vol? Het is zeker een van de meest complexe woorden om te vertalen.

De betekenis van Saudade

Dus, gelukkig beschrijft Aubrey Firz Gerard Bell Saudade in zijn boek uit 1912 “In Portugal” als:

“Saudade is een vaag en constant verlangen naar iets dat niet bestaat en waarschijnlijk ook niet kan bestaan, naar iets anders dan het heden, een wending naar het verleden of naar de toekomst; geen actieve ontevredenheid of schrijnende droefheid, maar een luie droomachtige weemoed. “

Verder kun je hieronder naar de juiste uitspraak luisteren:Uitspraak van Saudade

Daarom is saudade erg veelzijdig en wordt het vaak gebruikt door Portugezen over de hele wereld. Bovendien gebruiken Brazilianen dit woord net zo vaak.

‘Saudade voor een broer die ver weg woont.
Saudade voelen voor een waterval uit je kindertijd.
Saudade voelen voor de smaak van een vrucht die je nooit meer zult vinden.
Opnieuw Saudade voor de vader die stierf, voor de denkbeeldige vriend die nooit heeft bestaan ​​…

Saudade voor een stad.
Saudade voor onszelf, als we zien dat de tijd ons niet vergeeft. Al deze saudades doen pijn.
Maar de saudade die het meest pijn doet, is die voor iemand die geliefd is.

Voor hun huid, hun geur, hun kussen.

Voor hun aanwezigheid en zelfs hun afgesproken afwezigheid. “

-Miguel Falabella-

Saudade is de aanwezigheid van afwezigheid. Saudade is een mengeling van vreugde en pijn.

Saudade en Fado

Saudade komt tot uiting in gesprekken, in stemmingen en in muziek. Bovenal heeft Fado, de beroemdste muziekstijl van Portugal, Saudade als populairste thema. Ten slotte is Fado gewoon perfect om Saudade uit te drukken. “Fado is een muzikale culturele uitdrukking en erkenning van dit onaantastbare determinisme dat het gelaten verlangen van saudade dwingt  , een bitterzoet, existentieel verlangen en hoop naar iets waarover je geen controle hebt.” – Wikipedia

Zeker, Amalia Rodrigues is de meest bekende fado zangeres tot nu toe. Daarom gaf ze het zijn brieven van adel en wereldwijde erkenning.

Originele tekstvertaling

“Oh, mijn pijn

Zonder uw bittere rouw

Ik kon niet zingen zoals ik zing

In mijn verbitterde hoek

Oh mijn lief

Je bent nu wat ik lijd en huil?

Uiteindelijk ben ik er nu dol op

Voor jou zing ik fado! “