Het terrasvormige landschap van Madeira of Poios
Het terrasvormige landschap van Madeira of Poios
Hangende tuinen, terrassen en stenen muren zijn door de mens gemaakte constructies. Deze zorgen ervoor dat boeren land hebben om te bewerken, zelfs op steile heuvels en ondanks milieubeperkingen. Bovendien voorzien deze terrasvormige landschappen de inwoners van alle bergachtige streken in de wereld van landbouwgrond.
Hier op Madeira maken terrasvormige percelen deel uit van het landschap. Deze hangende tuinen zijn aantrekkelijk voor zowel toeristen als de lokale bevolking. Geniet ervan om ernaar te kijken!
Oorsprong van terrassenlandschap op Madeira
Het bouwen van deze stenen muren transformeerde Madeira al in de vijftiende eeuw. In die tijd veranderden kolonisten het ruige landschap van Madeira. Ze veranderden het van een natuurlijk bos met dicht Laurisilva- bos in een getemd bos. De vroege bewoners transformeerden hun omgeving tot een agrarisch landschap met kleine, vlakke grondpercelen.
De bevolking bouwt moeizaam terrasvormige percelen van zeeniveau tot ongeveer 600 meter hoogte. Vandaar dat deze terrassen van droge steen, of poio’s zoals ze lokaal worden genoemd, ruimte bieden om voedsel en gewassen te verbouwen.
Arbeidsintensieve constructie
De Portugese agronoom Joaquim Vieira Natividade beschreef bijvoorbeeld het bouwen van een terras als volgt:
En de man, de dwerg, viel de berg aan. Eeuwenlang stopte hij niet met het harde werk met houweel en hefboom, en voor de prijs van levens, zweet en bloed sneed hij gigantische trappen de berg in zonder dat de steile hellingen, de diepte van de kloven of de duizeligheid van de afgrond de stappen van de reus. Dit monument [is] uniek in de wereld, omdat in geen enkel ander deel, met deze grote omvang, zoveel menselijke kracht werd gebruikt om het land te veroveren [te cultiveren]. (Natividade 1954, 31)
Bijzondere bouwvaardigheden en kennis
Deze terrasvormige landschappen hebben bezoekers sindsdien betoverd en verrast. Bovenal dragen deze poio’s bij aan de biodiversiteit en culturele identiteit van Madeira. Bovendien zijn deze terrassen een materiële uitdrukking van een bepaalde wijsheid die van generatie op generatie is doorgegeven. Originele droge stenen muren gebruiken geen cement. De bouw-, onderhouds- en reparatiekennis begint te schrikken. Kortom, steeds minder Madeiranen weten hoe ze originele stenen muren “op de oude manier” kunnen herstellen en herstellen!
Verlaten terrassen
Daarom kan men tijdens het rondrijden op het eiland getuige zijn van het verlaten van terrassen, voornamelijk op hoge of extreem steile berghellingen, voornamelijk op moeilijk toegankelijke berghellingen.
Bovendien vervullen deze poio’s onschatbare diensten voor de gemeenschappen. Deze terrassen voorkomen wegspoelen van de grond tijdens zware of plotselinge regenbuien.
De omgeving temmen
Madeira geeft duidelijk de onderlinge aanpassing weer tussen inwoners en het ruige land waarop ze leven. Dit wordt vooral benadrukt met de poios en met de levada- irrigatiekanalen.
Bronnen
- Natividade, Joaquim Vieira (1954). Madeira: A Epopeia Rural. Funchal: Junta Geral do Distrito Autónomo do Funchal.
- World Congress Terraced Landscape
- Sandra Kiesow e Hans-Rudolf Bork, « Agricultural terraces as a proxy to landscape history on Madeira island, Portugal », Ler História [Online], 71 | 2017, posto online no dia 02 janeiro 2018, consultado no dia 23 setembro 2019. URL : http://journals.openedition.org/lerhistoria/2912 ; DOI : 10.4000/lerhistoria.2912
